راستش امروز وقتی بعدچندماه اومدم تو وبلاگم نمیدونستم اصلا میخوام چی بگم و چی بنویسم فقط اومدم تا وبلاگم یادش نره که هنوز زندس ... راستش فک میکنم گاهی ازمیون هیاهوی زندگی و گرفتاری و درس و ...  جالبه اگه یه نصف بعدازظهر رو ادم به خودش اختصاص بده هرچندهم کاراش مونده باشه نمیدونم اما واسه من که اینطوریه ینی وقتایی که یه نصف روز و به خودم اختصاص میدم از روز بعد با انرژی بیشتری شروع میکنم ، گاهی فک میکنم یاداوری اشتباهات شایدم خاطرات شایدم اتفاقای خوب میتونه یه تلنگری باشه واسه ادم که به خودش یاداوری کنه « افرین ! ببین چقدر قوی بودی ، عه نگاه کن درسته فلان جا اشتباه کردی اما خوب تجربه خوبی بود ، عه یادته یادته پارسال همین موقع کجا بودی ؟ چیکار میکردی ؟ چی بودی ؟ کی بودی ؟ و ....

فک میکنم هرچنددفعه مرور خاطرات قشنگ باشه هرچندگاهی تلخه اما اخرش یه قلوپ ازچایی ت رو میخوری و یه لبخندکج رو لبت نقش میبنده و با خودت میگی :« چه زود گذشت ...و بعدش شاید یه لبخند ریز واسه اشتباهاتت و خندیدن به حماقتات خخخخ

و بعدش شاید جالب باشه سر زدن به یه وبلاگ تقریبا خاک خورده و بازم نوشتن یه دلنوشته واسه خالی کردن دل ، گاهی هم حرف زدن بایه سری ادم ناشناس ... زندگی میتونه جالب باشه

نظرات شما عزیزان:

مهدی

ساعت11:56---30 دی 1395

دل نوشته ها همیشه قشنگن اگه از ته دل باشن مثل مال تو
موفق باشی

L

ساعت18:25---9 آذر 1395

[وب سایت]

خیلی قشنگ بود. یاد یه شعر معروف افتادم که اکثر جاها نوشته شده.: زندگی صحنه ی یکتای هنرمندی ماست / هر کسی نغمه ی خود خواند و از صحنه رود / صحنه پیوسته بجاست.... / خرم ان نغمه که مردم بسپارند به یاد....
لحظات بیاد ماندنی دوست مجازی من

محمدرضا

ساعت23:09---19 آبان 1395

معلومه دلی مینویسی ، خیلی خوندنش به دل میشینه ، چیزی که با دل گفته میشه به دل هم میشینه
پاسخ: ممنون

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: